Deze blog is momenteel niet meer actief,

maar u bent steeds welkom op

http://goudenlepeltje.blogspot/.com/

V-tijd

ff fabeltje fantaseren

-

V-tijd

Kattenalfabet, halte E

-

V-tijd: D-day
-

V-tijd

Geen gemakkelijke deze keer, de letter C

V-tijd, en we zijn aan de letter B!

V-tijd

-

Het alfabet in (katten)versjes.

Natuurlijk beginnen we bij de letter A.

-

V-tijd

-

Vier vurige vrolijke vriendjes,

vervuld van vluchtige verlangens,

vieren vol vreugde vakantie.

-

Vier vlugge vrolijke vriendjes,

vangen vredig vieze vliegen,

volgen verbaasd vluchtende vogels.

-

Vier vlijtige vrolijke vriendjes,

vacht vol vuile vlekken,

vinden vandaag volop vrijheid.

-

Vier verheugde vrolijke vriendjes,

vol verborgen verrassende verhalen,

verzinnen vaak vreemde versjes.

...

-

Vandaag voldoende verzen verzonnen,

Volgende vrijdag vervolg van V(ersjes)-tijd!

Vanzelfsprekend volledig van-het-huis vervaardigd!

-

Het leukste speelgoed is mijn mama's staart!

Figaro en Rambo

vliegen elkaar de laatste tijd nogal eens in de haren.

De beroemdheid is hen een beetje naar het hoofd gestegen.

Beiden denken recht te hebben op voorkeursbehandeling,

en dus worden regelmatig de tanden eens ontbloot

om uit te maken wie de baas is.

Katertjesgedrag dus. Hopelijk van korte duur...

Nog 'ns hai, webbies!

Snorrie hier!

Wat vinden jullie van mijn snorrie,...
en m'n weelderige snorharen?

Fotogeniek, niet?

Hai webbies!

Hier de Snorrie,

alles snor?

Ha, ha, hier wel... ja, ja!

-

Hai, poes!

Zie je mij hier,

jij lekker dier?

Ha, ha, kijk maar... ja, ja!

Miiee, ik ben fifie,

het kleinste poesiiie van het huisie.
Wiiee roept mij daar?

Oh het is diiie.

Tijd voor een lekker bakkie,

vlug eens gaan ziiiien!

Mijn leven als Marie - 8

Met deze zomerse temperaturen,

zijn de mooiste momenten van de dag

zonsopgang en zonsondergang.
Tussendoor viel er niet veel meer te doen

dan een lekker dutje doen

in de schaduw van een boom.

Mijn leven als Marie - 7

Miiiiew, ik hier nog eens.

-

Jullie zullen reeds gemerkt hebben dat de dagboeken van Rambo en Figaro niet verder aangevuld worden.

-

Prrrt, eerst zijn ze zonder toestemming op een groots avontuur geweest, dat gelukkig goed afgelopen is. Nu krijgen ze zoveel aandacht dat ze geen tijd meer vinden voor hun kattekrabbels. Of misschien interesseert het hen niet meer. Daarom is hun dagboek nu eerder een fotoboek geworden.

-

Ik hoop dat jullie hun verhalen niet al te zeer missen. Misschien vinden ze af en toe wel eens een momentje om een verhaaltje te spinnen.

-

Ikzelf heb ook niet veel tijd voor mijn 'biografie'. Een vierling opvoeden vergt veel tijd en energie. Het zijn flinke katjes. Ze spelen veel met elkaar en blijven altijd tesamen.

Mijn mensenpersoneel had een tijdje vakantie. Dat was wel wat aanpassen maar we hebben goed onze plan getrokken. De andere mensen die hier soms komen, hebben ons eten gebracht.

-

-

Zo, dat was het voorlopig. Ik laat nog wel eens wat horen. Miiiiieww.

-

Ik moet toch op zijn minst even beroemd kunnen worden

als die omhooggevallen pietluttige muis.

Wat een belediging voor alle katten.

Wij katten verwennen de mens al eeuwenlang

met ons gezelschap en

verjagen dat ongedierte uit hun huizen.

En dan maken ze van die verrekte muis

een superster.

Belachelijk, miièw!

-

Sinds we terug zijn, word ik steevast lastig gevallen.

Ik kan mijn neus niet meer buiten steken

of de paparazzi's en fotografen staan me al op te wachten.

Daar kan ik maar één ding op zeggen: Meaw!

-

Einde van ons avontuur:

een groot zeilschip pikte ons op.

We varen terug naar huis!

Tot binnenkort.
-

Vandaag is Rambo hoog op de rotsen geklauterd

om de horizon af te speuren

naar de langverwachte redders.

-

Nog steeds zitten onze twee vrienden

vast op hun onbewoond eiland.

Deze nacht sliep Rambo onrustig

en droomde hij dat hij terug thuis was

en kon genieten van een berg lekker fris roomijs.

-

Rambo en Figaro zitten nog steeds op hun onbewoond eiland

en terwijl ze wachten op hulp,

proberen ze toch wat te genieten

van de mooie omgeving en de bijzondere sfeer.

-

Rambo en Figaro

zijn gestrand op een onbewoond eiland.

Daarom zullen we het even zonder hun

kattengespin moeten stellen.

Hopelijk bespeuren ze gauw een reddingsboot.

-

De avonturen van Rambo - 5

Ik werd gevraagd om vandaag één van mijn avonturen te vertellen.

Aangezien ik met dit mooie weer wel andere dingen te doen heb,

maak ik me er van af met een blitse foto van mezelf.

Zoals je ziet: ik heb het héél druk!

Dagboek van Figaro - 5

Meaw, vandaag ben ik weer aan de beurt.
Ik wil jullie eens vertellen over die andere diertjes in het mensenhuis.

Op de tafel in het hok van de mensen staat er een 'drinkbak' waar je dwars doorheen kunt kijken. Elke dag gaan wij er onze dorst lessen. Dat water smaakt lekker.

Ik weet niet of dat iets te maken heeft met die kleurige diertjes die er in leven. De mensen noemen ze vissen of soms ook goudvissen.

Ze blijven altijd in die bak, nooit gaan ze eens op wandel. Misschien mogen ze er niet uit, van de mensen. Misschien kunnen ze niet, want hoe goed ik ook zoek, ik zie geen poten aan hun lijf.

Ze hebben wel een enorme staart die steeds beweegt. Ik zit er soms lange tijd naar te staren, toch begrijp ik nog steeds niet wat die bewegingen betekenen. Het zijn er zoveel, veel meer dan wij, katten, gebruiken. Als ik mijn staart heftig heen en weer sla of de haren recht overeind laat staan weten zelfs de mensen wat dit betekent. Kattentaal is veel gemakkelijker.

Soms voel ik een onverklaarbare drang om zo'n vis beet te pakken. Ik probeer af en toe wel eens met een poot te naderen, maar dat water is zo nat. En laat ik nu net een verschrikkelijke hekel hebben aan natte poten...

-

Mijn leven als Marie - 5

Prrrrt,
mijn mensen hebben mijn huis opnieuw ingericht.
Dat was nodig om tegemoet te komen aan de noden en de veiligheid van mijn kleintjes.

De tweevoeters begonnen allerlei dingen te verplaatsen en maakten de grond nat. Daarna werd alles op een andere plaats teruggezet. Ik volgde de werken goed op want met mensen moet je opletten. Ze doen zo graag hun eigen zin en aanvaarden niet gauw de mening van een kat. Maar deze keer liep het vlot en na een laatste controleronde keurde ik de verbouwing goed.
Er is nu een ruime, afgesloten speelruimte voorzien met voldoende slaapgelegenheid en sanitaire voorziening. Het is gezellig geworden. Kattegoed. En ik kan met een gerust gevoel eens een stapje in de wereld zetten.

Alhoewel ik wat muizenissen heb over mijn twee oudste. Ze willen voor het ogenblik niet onder hetzelfde dak slapen als mijn vier kittens. Daardoor gaan ze 's nachts op stap en komen ze pas tegen de vroege ochtend terug. Tijdens de dag slapen ze dan in het hol van de mensen.
Ik denk dat ze nog moeten wennen aan hun nieuwe broertjes en zusjes. Ach, wat moet je doen? Van mijn vrienden heb ik vernomen dat kleine katjes vaak bij andere mensen geplaatst worden als er te weinig plaats voor hen is. Zouden mijn mensen dat ook doen? Misschien als ze groot genoeg zijn om op eigen poten staan. Dan moeten ze tenslotte toch hun eigen weg gaan. Laat ik daar maar niet te veel aan denken, daar is nog tijd genoeg voor. Nu ga ik genieten van mijn nieuwe interieur!
-

Dagboek van Figaro - 4

Vandaag was er een mensensamenkomst in ons domein.
Zoveel mensen bij elkaar, dat is geen kattepis.

Rambo was nog banger dan ik, maar dat zal hij niet toegeven. Hij ging er als een haas vandoor. Ik verstopte me achter de omheining. Daar kon ik het mensengejank horen. Dat was een hels lawaai. Daarna werd het wat rustiger. Ik spitste mijn oren en luisterde naar het gerammel van hun eetbakken en rook die rare geur van dat zwarte water dat ze drinken.

Vervolgens begonnen ze rond te snuffelen in ons domein. Overal verspreidden zich vreemde geuren in de lucht, alhoewel sommige wel lekker roken, net kattekruid. Ik werd nieuwsgierig naar wat ze daar deden en klauterde bovenop de schutting om alles van op een veilige afstand te beloeren. Een beetje de kat uit de boom kijken dus. Die meute stond daar nu te staren naar mama's kleintjes. Alsof ze nog nooit een kat hadden gezien. Nu ja, om eerlijk te zijn, ik kijk er ook wel eens graag naar.
Daarna liepen ze allemaal het mensenhuis binnen.

Eindelijk was het weer rustig. Ook Rambo kwam op zijn sokken aangelopen en we rollebolden wat in het zand. Wij, katertjes, zullen nog vele kattelevens nodig hebben voor we die eigenaardige mensen zullen begrijpen.
-

De avonturen van Rambo - 4

Mieeèw. Mijn poot doet niet veel pijn meer maar ik heb nu een ander probleem geroken.
Wat doen die vier rare beestjes in ons huis?
Ze zien er een beetje uit als mijn broer maar dan veel kleiner en ze piepen als de muizen.

Waarom besnuffelen de mensen hen zo? Zoveel aandacht voor die onderkruipertjes! Wat 'n poespas! Ze stinken, pissen in hun doos en mijn oren doen pijn van hun gezaag. Donderkater! Ik loop er liever met een wijde boog omheen. Als ze te dichtbij komen dan blaas ik eens boos, voelen ze meteen met wie ze te doen hebben. Moet ik die haarbollen hier zomaar toelaten, omdat ze zo te zien bij mijn moeder horen?
Wat een kat-astrofe. Deze zaak krijgt nog een staartje...

De laatste tijd zitten ze 's avonds steeds in het mensenhuis. Pfff, mij zien ze daar niet. Ik heb nog andere katten te geselen. Buiten zijn er interessantere dingen te ontdekken.
Grrrrr, genoeg geklaagd, ik trap het af.
-

Mijn leven als Marie - 4

Jullie hebben ondertussen al kennisgemaakt met mijn twee rakkertjes.
Vandaag vieren ze hun verjaardag, ze zijn precies één jaar oud!
-
-
Ik wil graag nog enkele (on)hebbelijkheden over ons verklappen, zodat jullie ons nog wat beter leren kennen.
Y
Figaro
is een gemakkelijke;
is een zoetemondje, eet graag pannenkoeken, ijsjes en allerlei koekjes;
is nieuwsgierig naar mijn vier jongen;
slaapt tijdens de dag veel bij de mensen;
Y
Rambo
haalt soms wel eens een gevaarlijke stunt uit;
is de grootste eter, kruipt altijd voor en eet nogal schrokkerig;
komt liever niet in de buurt van mijn vier kleintjes;
is dol op zijn broertje Figaro;
is altijd langst van huis weg;
doet zich nogal stoer voor, maar heeft een 'klein hartje'.
Y
En ikzelf?
Men noemt mij wel eens 'vals', ik noem het eerder sluwheid:
ik ben nogal een doordrijvertje en krijg graag mijn zin;
ik ben een trage eter, nogal kieskeurig en geniet van lekkere sausjes;
ik ben niet zo aanhankelijk en ga liever mijn eigen gangetje;
ik neus graag eens rond in alle hoekjes van het mensenhuis;
ik ben een heel goede moeder en waak nauwgezet over mijn nieuwe nest jongen.
-

De avonturen van Rambo - 3

Ik ben er nog niet goed van.
Wat mij vandaag overkomen is, maaaaauuw!

Mijn 'bewakers' hielden me de hele dag gevangen. Ik vermoed dat het te maken had met mijn zere poot. Wat kan een kat in die situatie anders doen dan slapen, tukje doen, maffen, dommelen, suffen, doezelen of pitten. -
Toen de zon al laag zat, stopte het vrouwmens me in een zak, alleen mijn kop stak er nog uit. Wat hebben we nu, dacht ik. Ze gaan toch geen kat in een zak verkopen?
De drie mensen namen mij mee naar buiten en allemaal kropen we in dat grote monster met ronde poten. Dat beest woont ook in ons hok, maar doet geen kat kwaad want hij slaapt de ganse nacht tot de mensen hem wakker maken. Het monster begon te brullen en liep hard weg. De hele wereld draaide voor mijn ogen, ik kreeg bijna geen lucht meer. Maar gelukkig was het monster vlug uitgeput en liet iedereen gaan.

We stapten dan binnen in een hok dat ik niet ken. Een vreemde mens deed een deur open en we gingen naar binnen. Nu komt de kat op de koord, dacht ik. Die vreemde tweevoeter greep mij bij mijn nekvel en zette mij op een tafel. Mijn mensen hielden mij vast terwijl die andere aan mijn poot prutste. Ik heb op mijn tanden gebeten en niet gejankt. Alsof dat nog niet genoeg was, kreeg ik nog een felle prik in mijn nek.

Daarna gingen we, tot mijn opluchting, weer naar buiten. Maar wat dacht je, dat monster stond daar nog wel te wachten zeker. En die achterlijke mensen wilden hem weer mee naar huis nemen.

Nu wens ik nog maar één ding:
Laat mij met rust!
Miiieèw, tot het volgende avontuur.
-

Dagboek van Figaro - 3

Meaw, daar ben ik nog eens.
Vandaag iets gezien waar ik kop noch staart aan krijg.

Ik lag op een stoel naast mijn mens-vriend een zalig dutje te doen. Toen ik een oogje opende, zag ik hem naar een soort venster kijken waar allerlei dingen op bewogen. Hij tikte met zijn poten op iets dat voor dat venster lag. Nieuwsgierig sprong ik op tafel om dat eens van dichtbij te besnuffelen. Een raar soort vlieg liep heen en weer over dat venster. Dat stoorde de man blijkbaar niet, ik zou er al lang eens een poot naar uitgestoken hebben. Heel, heel lang bleef de mens naar dat venster kijken.

Gekke wezens zijn het, dat is wat ik er van denk. Ik werd heel slaperig van naar die flikkerende dingetjes te staren. Dus heb ik nog maar een tukje gedaan.

Wat ben ik blij dat ik een kat ben,

een mensenleven is toch maar niks.

De vier nieuwelingen

-

Mijn leven als Marie - 3

Mrrraaaw!!!

Ik sta klaar met getrokken klauwen!
Paraat om mijn domein en mijn nest kost wat het kost te verdedigen. Ik ben geen katje om zonder handschoenen aan te pakken!

Vanavond, toen ik terug naar mijn hok ging, zat die 'dikkie dik' kater van MIJN korrels te eten uit MIJN bakje in MIJN hok! Hij moet binnengedrongen zijn terwijl ik met mijn kleintjes op visite was bij mijn mensen. Dat pikte ik natuurlijk niet. Heb eens goed mijn klauwen in zijn vette pens gezet, grrrr! Zal dit niet gauw vergeten zijn. Die profiteur viel van de schrik nog eens van de omheining, hihi.

Ik zal vannacht toch maar beter een katoogje openhouden.

Illustratie: 'The fire of the mind' van Louis Wain

De avonturen van Rambo - 2

Miiiiiiiieeaw!
m'n poot doet zo'n pijn.

Snee in
mijn poot.
Hoe dat gebeurd is?
Ha nee, dat vertel ik niet.
Met moeite thuisgeraakt. Met drie van de vier kwam ik nog behoorlijk vooruit. Maar ik zag er belachelijk uit. De tweevoeters moesten het natuurlijk allemaal zien. Ik kon wel door de grond zakken. Bovendien namen ze me nog te pakken en moest ik mee naar hun hok. Ze zaten de hele tijd met hun poten aan mijn poot. En ik maar janken van de pijn. Ik viel bijna in katzwijm. Op de koop toe smeerden ze er nog koud kleverig stinkend spul op, bwaah!

Even had ik genoeg van de wereld en ben in een stoel gekropen om een dutje te doen. Toen ik wakker werd, deed mijn poot minder pijn en kon ik er een beetje op steunen. Hij was wel veel dikker geworden, 't ziet er toch niet zo kat-oliek uit. Voor alle zekerheid toch wat kalmpjes aan gedaan. Hopelijk kan ik morgen weer op avontuur, anders wordt ik echt kattig, miiiiiiiew!
a

Dagboek van Figaro - 2

Mwaaaahhh... lekker geslapen maar ik ben nog zoooo moe...

Deze nacht hebben mijn verzorgers de deur van ons hok open gelaten. Zijn er dan geen regels meer? Waarom? Zodat Rambo dan binnen kan na zijn nachtelijke zwerftochten... En ik nu? Ik twijfelde of ik zou binnenblijven of ook een toertje zou maken? Maar als Rambo het doet, waarom zou ik het er dan niet op wagen? Meaw, ik wilde ook wel eens een stapje in het nachtleven zetten!

Geen mens te bespeuren, maar des te meer soortgenoten. Als de mensen in huis zijn, dansen de katten in 't rond. Ik heb mijn ogen uitgekeken naar die mooie katjes in het donker! Ik wilde ze wel eens knijpen... meaw nee, meer zal ik hier niet vertellen in mijn katteschrift.

Tegen de ochtend lag ik al te wachten bij de deur van het mensenhok. Toen de man me binnenliet, wilde ik eerst nog wat melk drinken, maar ik kon zelfs geen pap meer mauwen. Meteen lekker knus op een kussen. Lekker gedroomd van de poesjes.
Plots werd ik wakker gemaakt door meneertje. Hij gooide me de deur uit. 'Lang genoeg geslapen' zei hij 'je hebt al acht uren gemaft'. Maak dat de kat wijs!

-

Mijn leven als Marie - 2

Perrrrt, hier ben ik weer.

Mensen beschrijven is onbegonnen werk.
Ze zijn zo anders.
Maar ze horen bij mijn leven, dus moet het dan maar.

Het zijn lange, rechtop lopende, trage wezens.
Ik heb de indruk dat ze goed kunnen zien, redelijk goed horen, maar weinig ruiken.
De kleur van hun vacht verandert voortdurend.
Ze maken gebruik van een ingewikkelde taal met zeer veel klanken.
Ze leven in dezelfde wereld als wij katten, maar zien deze waarschijnlijk op een heel andere manier.
Ze staan meestal niet vijandig tegenover katten, tenzij we hen storen tijdens hun slaap.

Nu de mensen voorstellen die op mijn domein wonen.
Y
Het mensenjong is niet echt zachthandig. Soms pakt hij me vast bij mijn poten en steekt me hoog boven zijn hoofd. Mooi uitzicht maar niet echt comfortabel. En als hij me streelt dan brengt hij heel mijn coiffure in de war. Maar het moet gezegd, hij ziet ons graag en hij is heel erg met ons begaan.
Y
Ook het vrouwtje ziet mijn gezinnetje heel graag, maar ze gedraagt zich heel vreemd. Eerst mag ik binnen en krijg ik melk, maar als ik dan haar hok wil verkennen, loopt ze de hele tijd achter me aan en maakt ze verschrikte geluiden. En als ik door het gordijn wil kijken, roept ze heel luid 'lekkertje, lekkertje'. Dan loop ik naar haar toe en krijg een snoepje. Soms mag ik mee de trap op naar de top van het hok, andere keren blijf ik tevergeefs voor een gesloten deur wachten. Ze zou een kat de gordijnen injagen!
Y
En dan de mannemens. Ha, die windt ik zo rond mijn tenen. Hij doet alles wat ik vraag, zet mijn schoteltje voor mijn neus, laat mij binnen, laat mij buiten. Zo'n personeel vind je niet veel meer. Alleen als het vrouwtje in de buurt is, heeft hij minder aandacht voor mijn wensen...
Soms mag hij me eens knuffelen, maar niet te lang. Anders zit die vervelende mensengeur weer in mijn pas gewassen pels.
Y
Zo, ik hoop dat jullie er iets wijzer van geworden zijn.
-

Dagboek van Figaro - 1

Deze nacht is het muisstil in ons huis. Rambo is er weer vandoor, op toer naar wie weet waar. Kattekwaad uithalen. Mij niet gelaten, zo heb ik mijn slaapplaatsje voor het uitkiezen. Welke zou ik nemen, de doos met het dekentje of die met het wollen mandje? Stil,... wat hoor ik daar? Meaw, 't is baasje die Rambo roept. Verloren moeite, die komt toch niet, kan nooit in zijn kot blijven. Als de baasjes mij roepen, dan kom ik. Zo simpel is dat. Regels moeten er zijn.

Euh, laat eens kijken,... misschien nog wat brokjes eten. Iets anders is er nu toch niet. Geef mij maar een vers stukje kip of vis, een beetje hesp, een stukje kaas. Een pannenkoekje gaat er ook wel in.

Eens kijken in de grote doos van mama. Meaw, de kleintjes liggen weeral te zuigen. Ze zijn zwart en wit, net zoals ik. Hmm, ik zie ze wel konkelfoezen hoor, de mensen: ze denken dat ik er iets mee te maken heb. Maak dat de kat wijs!
Geroddel, dat is het, echt iets voor dat mensenvolk.

De avonturen van Rambo - 1

Eindelijk weer stil. Dat felle, warme licht hoog boven mij, zie ik niet meer. Mensen kruipen in hun hokken. Tijd om op avontuur te gaan!

Mijn oppassers maken geluiden, ze lokken mij
met vleesbrokjes in een kleurige doos. Pfff, daar trap ik niet meer in. Vlug wegwezen. Af en toe hoor ik dat gerucht dat ze maken door hun poten tegen elkaar te slaan. Soms probeert de man het geluid van een vogel na te bootsen, belachelijk. Ik wéét wel dat er daar een doos met een warm deken klaar staat. Lekker gezellig. En dat, als ik te lang wacht, ik er niet meer bij zal kunnen. Waarom maken mijn bewakers het hok helemaal dicht als het donker is? Geen kattegat meer te vinden. Ik krijg de kriebels van die mensen...

Maar ik wil, nee, ik moet nu verder. Als de duisternis weer weggejaagd wordt door die witte vlek aan het einde van de wereld, dan komen de tweevoeters weer buiten. Dan loop ik wel naar huis. Mijn verzorgers zullen me begroeten met vriendelijke klanken. Ze tillen me dan van de grond en strelen me over mijn kop. Ze zijn kattegoed. Hmm, wat gespin laten horen en kopjes geven, dan krijg ik vast wel iets te eten. Dat zal smaken na zo'n tocht.

Aha, wat bespeur ik daar, dat is die opgeblazen kater. Als mijn mensen hem zien, zeggen ze 'dikkie dik'. Ik begrijp veel mensenklanken, maar deze moet ik toch nog even nagaan. Sshhht, behoedzaam op mijn buik er op af sluipen... haha, dit wordt een... verrassingsaanval!

Chat au clair de lune (Théophile Alexandre Steinlen)

Mijn leven als Marie - 1

Vandaag heb ik mij heerlijk rustig in mijn doos genesteld bij mijn schatjes.
Mijn jongen groeien snel en ze staan al vaster op hun pootjes. Ze drinken goed, daardoor heb ik vaak honger. Gelukkig komt de man regelmatig mijn bakje bijvullen. Af en toe loop ik wel eens naar buiten om een kattewasje te doen en een beetje van het zonnetje te genieten. Ik moet een beetje aan mijn figuur denken, na de bevalling gaat alles een beetje 'hangen'...


Mijn twee oudste zijn nog aan het rondzwerven. Hopelijk komen ze weer veilig thuis. Vooral Rambo durft nog wel eens een nachtje doorzakken.
Y
Oh ja, ik moet nog uiteenzetten hoe ik hier verzeild ben. Ik had geen thuis meer, een trieste periode waar ik liever niet aan terugdenk. Op een dag was ik aan het rondneuzen in een tuin. Een man scharrelde in een rij struiken. Een goed moment om mijn verleidingstechnieken uit te proberen. Ik kronkelde bekoorlijk rond zijn poten, wreef mijn kopje uitnodigend tegen zijn vingers en liep hem overal achterna. Ik had algauw beet want hij grolde vriendelijk en streelde mij. Wat later kwam de vrouw er bij en ik kreeg een beetje melk. Deze kans moest ik met al mijn klauwen beet pakken. Ik ben dan ook die hele dag en alle daaropvolgende dagen gebleven. Een kat komt altijd op haar pootjes terecht.
Y
Nu moet ik nog mijn mensenvrienden voorstellen. Maar dat is voor volgende keer.

8 mei: ik begin er dus aan.
Verhaaltjes uit het katteleven gegrepen.

De helden van deze story's zijn onze (voorlopig)
drie katten: Marie, Figaro en Rambo.
Elk 'schrijft' zijn eigen geschiedenis.

444 Marie, een echt klassevrouwtje,
schrijft een boek met de titel
'Mijn leven als Marie'.

444 Figaro zoekt zijn weg als jongvolwassene
en noteert alles in zijn
'Dagboek van Figaro'.

444 Rambo is meer een wildebras
en houdt al zijn belevenissen bij in
'De avonturen van Rambo'.

Elk op beurt krijgen ze hier de ruimte om hun schrijfsels te publiceren. Ik ben benieuwd!
a

Kinderboek met panorama prenten (Louis Wain)

Wat is dit hier nu???
Dit zou een nieuwe blog moeten worden over onze katten.

Of nee, beter gezegd: VAN onze katten.
Hoe zou hun dagboek eruit zien, mochten ze kunnen schrijven?
Wat denken ze, wat voelen ze?
Onze wereld gezien vanuit hun ogen.

Ik ben nu eenmaal maar een mens en zal mij dus moeten behelpen met mensentaal en mensen-gedachten om uit deze wondere kattenwereld te kunnen verhalen. Mezelf verplaatsen binnenin hun hoofdjes en proberen door hun ogen heen hun leefwereld te aanschouwen.

Een avontuurlijke reis
vol van nog te ontdekken geheimen.

Jaja, ik weet het, dat wordt moeilijk. Maar gewapend met een beetje fantasie en vol goede moed ga ik toch op pad.
444Vanaf vrijdag 8 mei verschijnt hier om de twee dagen een nieuw verhaaltje uit onze poezenwereld, geïllustreerd met foto's, katten uit de Kunst en cartoons van eigen hand.

Veel leesplezier!