Dagboek van Figaro - 2

Mwaaaahhh... lekker geslapen maar ik ben nog zoooo moe...

Deze nacht hebben mijn verzorgers de deur van ons hok open gelaten. Zijn er dan geen regels meer? Waarom? Zodat Rambo dan binnen kan na zijn nachtelijke zwerftochten... En ik nu? Ik twijfelde of ik zou binnenblijven of ook een toertje zou maken? Maar als Rambo het doet, waarom zou ik het er dan niet op wagen? Meaw, ik wilde ook wel eens een stapje in het nachtleven zetten!

Geen mens te bespeuren, maar des te meer soortgenoten. Als de mensen in huis zijn, dansen de katten in 't rond. Ik heb mijn ogen uitgekeken naar die mooie katjes in het donker! Ik wilde ze wel eens knijpen... meaw nee, meer zal ik hier niet vertellen in mijn katteschrift.

Tegen de ochtend lag ik al te wachten bij de deur van het mensenhok. Toen de man me binnenliet, wilde ik eerst nog wat melk drinken, maar ik kon zelfs geen pap meer mauwen. Meteen lekker knus op een kussen. Lekker gedroomd van de poesjes.
Plots werd ik wakker gemaakt door meneertje. Hij gooide me de deur uit. 'Lang genoeg geslapen' zei hij 'je hebt al acht uren gemaft'. Maak dat de kat wijs!

-

Mijn leven als Marie - 2

Perrrrt, hier ben ik weer.

Mensen beschrijven is onbegonnen werk.
Ze zijn zo anders.
Maar ze horen bij mijn leven, dus moet het dan maar.

Het zijn lange, rechtop lopende, trage wezens.
Ik heb de indruk dat ze goed kunnen zien, redelijk goed horen, maar weinig ruiken.
De kleur van hun vacht verandert voortdurend.
Ze maken gebruik van een ingewikkelde taal met zeer veel klanken.
Ze leven in dezelfde wereld als wij katten, maar zien deze waarschijnlijk op een heel andere manier.
Ze staan meestal niet vijandig tegenover katten, tenzij we hen storen tijdens hun slaap.

Nu de mensen voorstellen die op mijn domein wonen.
Y
Het mensenjong is niet echt zachthandig. Soms pakt hij me vast bij mijn poten en steekt me hoog boven zijn hoofd. Mooi uitzicht maar niet echt comfortabel. En als hij me streelt dan brengt hij heel mijn coiffure in de war. Maar het moet gezegd, hij ziet ons graag en hij is heel erg met ons begaan.
Y
Ook het vrouwtje ziet mijn gezinnetje heel graag, maar ze gedraagt zich heel vreemd. Eerst mag ik binnen en krijg ik melk, maar als ik dan haar hok wil verkennen, loopt ze de hele tijd achter me aan en maakt ze verschrikte geluiden. En als ik door het gordijn wil kijken, roept ze heel luid 'lekkertje, lekkertje'. Dan loop ik naar haar toe en krijg een snoepje. Soms mag ik mee de trap op naar de top van het hok, andere keren blijf ik tevergeefs voor een gesloten deur wachten. Ze zou een kat de gordijnen injagen!
Y
En dan de mannemens. Ha, die windt ik zo rond mijn tenen. Hij doet alles wat ik vraag, zet mijn schoteltje voor mijn neus, laat mij binnen, laat mij buiten. Zo'n personeel vind je niet veel meer. Alleen als het vrouwtje in de buurt is, heeft hij minder aandacht voor mijn wensen...
Soms mag hij me eens knuffelen, maar niet te lang. Anders zit die vervelende mensengeur weer in mijn pas gewassen pels.
Y
Zo, ik hoop dat jullie er iets wijzer van geworden zijn.
-